بایگانی برچسب برای: ارواح

هالووین

رسوم هالووین
یکی از رسم‌های هالووین رسم جک و فانوس‌ها (Jack-o’-Lanterns) است.

در این رسم مردم کدوها را می‌تراشند و از آن‌ها به‌عنوان فانوس استفاده می‌کنند. این کار از گذشته‌های دور با جشن هالووین همراه بوده است. شاعران و نویسندگان در کتاب‌های خود به این فانوس‌ها اشاره‌کرده‌اند. البته دقیقاً معلوم نیست که چه وقت و چرا این فانوس‌ها با هالووین همراه شدند و علت شروع استفاده از آن‌ها مشخص نیست.

رسم پوشیدن لباس‌های خاص در هالووین ریشه در اروپا و سلتیک دارد. در زمان‌های گذشته زمستان یک‌ زمان ترسناک و نامعلوم به‌ حساب می‌آمد. منابع غذایی کم بود و به دلیل کم بودن طول روز در زمستان و زیاد بودن مدت تاریکی مردم ترسی دائمی در دل داشتند. درزمانی که هالووین برگزار می‌شود، مردم بر این باورند که در این زمان ارواح به دنیای مادی برمی‌گردند و فکر می‌کنند که اگر از خانه‌های خود خارج شوند با ارواح روبه‌رو می‌شوند. آن‌ها برای این‌که توسط ارواح شناسایی نشوند این لباس‌ها را به تن می‌کنند و ماسک به‌صورت می‌کنند و در شب و زمان تاریکی از خانه بیرون می‌آیند و بر این باورند که ارواح آن‌ها را با ارواح دیگر اشتباه می‌گیرند. در هالووین برای جلوگیری ارواح از ورود به خانه‌ها، آن‌ها یک ظرف حاوی غذا را بیرون از خانه‌هایشان می‌گذارند تا ارواح را با آن ساکت و آرام کنند و از ورود آن‌ها به خانه‌شان جلوگیری کنند.

رسم (Trick-or-Treat) یکی از رسم‌های هالووین است. این رسم به زمان مراسم مردگان برمی‌گردد. (البته قسمت نمایش این مراسم).

در حین مراسم افراد فقیر و نیازمند از مردم غذا و خوراکی درخواست می‌کنند و خانواده‌ها به آن‌ها یک نوع شیرینی به نام کیک روح (Soul cake) گفته می‌شد، به آن‌ها می‌دادند و در عوض از آن‌ها قول می‌گرفتند که برای افراد فوت‌شده در خانواده و خویشاوندانشان دعا کنند. پخش کردن این کیک‌ها یک تشویق از طرف کلیسا بود تا جایگزین رسم رها کردن مواد غذایی و شراب برای ارواح گرسنه شود.

خرافات هالووین
هالووین جشنی پر از رمز و راز، جادو و خرافات است. همان‌طور که گفته شد ریشه هالووین به زمان سلتیک بازمی‌گردد که در انتهای تابستان برگزار می‌شد و در این تاریخ مردم می‌خواستند به دوستان و خویشاوندان فوت‌شده خود نزدیک شوند. آن‌ها برای ارواح دوستان خود در کنار سفره جایی خالی در نظر می‌گیرند و برایشان شمع روشن می‌کنند تا آن‌ها راحت‌تر بتوانند دنیای واقعی و روشن‌کننده شمع را پیدا کنند. ارواح امروزی هالووین حتی ترسناک‌تر و نحس‌تر تصور می‌شوند و رسم و رسوم شما و خرافاتتان ترسناک‌تر جلوه می‌کنند.

مثلاً شما سعی می‌کنید از مسیرهایی عبور کنید که به گربه‌های سیاه برخورد نکنید تا نکند باعث بدشانسی شما شود. این نظر به زمان قرون‌وسطی برمی‌گردد. وقتی‌که مردم بر این عقیده بودند که جادوگرها برای جلوگیری از کشف شدن، خود را به شکل گربه درمی‌آوردند.

یا اینکه شما سعی می‌کنید که از زیر نردبان رد نشوید. این خرافه احتمالاً به مردم مصر باستان برمی‌گردد. آن‌ها معتقد بودند که مثلث‌ها ترسناک هستند!

در هالووین مردم از شکستن آینه‌ها، راه رفتن روی ریل و یا جاده و ریختن نمک دوری می‌کنند.

خرافات هالووین شباهت هایی هم با رسوم ایرانیان در برخی مراسم آنها دارد. مثلاً بسیاری از خانم‌های مجرد در هالووین دعا می‌کنند که مشخصات شوهر آینده‌شان را متوجه شوند و یا در هالووین بعدی متأهل شده باشند!

در اسکاتلند، افرادی که طالع بینی می‌کنند، به خانم‌های جوان می‌گفتند که شما به تعداد خواستگارانتان فندق بردارید و بر روی هرکدام اسم یکی از خواستگارانتان را بگذارید و آن‌ها را درون آتش بیندازید. هرکدام که پودر شد و به خاکستر تبدیل شد و نترکید، آن شوهر آینده شماست. البته برای بعضی از طالع بینی ها این موضوع برعکس است یعنی هرکدام از فندق‌ها که ترکید و خاکستر نشد شوهر آینده شماست.

یک خرافه دیگر این بود که می‌گفتند اگر شما در شب قبل معجونی از ترکیب گردو، فندق و جوزهندی درست کنید و قبل از خواب در شب هالووین بخورید، شب خواب شوهر آینده‌تان را می‌بینید.

خانم‌های جوان پوست سیب را روی شانه‌های خود می‌ریختند و امیدوار بودند که پوست سیب‌ها به شکل اولین حرف از اسم شوهر آینده‌شان دربیایند.

برخی از خرافات دیگر نیز حالت رقابتی داشتند. مثلاً در مهمانی هالووین اولین کسی که پوست بلوط پیدا کند به معنی اولین کسی است که ازدواج می‌کند.

تمام این خرافات ریشه در ارواحی دارد که در زمان سلتیک به آن‌ها معتقد بودند.

هالووین

منشأ هالووین به جشن باستانی سلتیک که سمهین (Samhian) نام داشت، برمی‌گردد. سلتیکی ها، کسانی بودند که حدود دو هزار سال پیش در منطقه‌ای که امروزه ایرلند، انگلستان و فرانسه شمالی نام دارد، زندگی می‌کردند و سال جدید خود را در تاریخ یک نوامبر جشن می‌گرفتند. از این روز به‌عنوان روز پایانی تابستان و برداشت محصول و روز آغاز تاریکی، سرما و زمستان یاد می‌شده است که این دوران معمولاً با مرگ افراد همراه بوده است.

سلتیکی ها باور داشتند که در شب قبل از سال جدید، مرز بین دنیای زندگان و دنیای مردگان از بین می‌رود. در شب 31 اکتبر آن‌ها سمهین (Samhain) را جشن می‌گرفتند. آن‌ها معتقد بودند که در این زمان ارواح به دنیا برمی‌گردند.

جدا از این‌که آن‌ها حضور ارواح را باعث مشکلات فراوانی می‌دانستند ولی باور داشتند حضور ارواح باعث می‌شود که راهبان سلت (Druid) و سلتیکی ها آینده را راحت‌تر پیش‌بینی کنند! برای کسانی که به این سبک از زندگی وابسته شده بودند این پیشگویی‌ها بسیار مهم و باعث آرامش فکری آن‌ها می‌شد.

برای بزرگداشت این رویداد مردم دور یک آتش بزرگ و مقدس که راهبان سلت (Druids) آن را آماده کرده بودند، جمع می‌شدند و با سوزاندن محصولات کشاورزی و حیواناتشان برای خدای سلت، قربانی می‌بردند. در طول مراسم سلت ها لباس‌های محلی و خاصی می‌پوشیدند و از سر حیوانات و پوست آن‌ها برای لباس استفاده می‌بردند. آن‌ها در این مراسم سعی می‌کردند که برای یکدیگر طالع بینی کنند. بعد از اتمام مراسم، آن‌ها آتشدان‌های خود را روشن می‌کردند تا این آتش مقدس نیز کمکی به آن‌ها در طول زمستان باشد.

43 سال بعد از میلاد، امپراتوری روم اکثریت خاک سلتیک را فتح کرد و تحت تسلط گرفت. در مدت چهارصدساله که آن‌ها بر سلتیک فرمانروایی کردند، دو جشن از جشن‌های روم با جشن باستانی سلتیکی ها که سمهین (Samhain) بود، ترکیب شد.

اولین جشن فرالیا (Feralia) بود که در روزی از اواخر اکتبر جشن گرفته می‌شد و رومیان در این روز عبور از مرگ را جشن می‌گرفتند. دومین جشن، برای بزرگداشت پومونا (Pomona) بود (پومونا الهه رومی میوه و درخت بود). سیب نماد پومونا بود و سنت (bobbing for apples) – که یک بازی است که در هالووین انجام می‌شد که در آن سیب‌ها را درون تشتی می‌ریختند سیب‌ها روی آب شناور می‌ماندند و بازیکنان باید آن را با دهان خود برمی‌داشتند – احتمالاً از ترکیب این جشن با سمهین است که امروزه در هالووین نیز انجام می‌شود.

Bobbing For Apples

A halloween scene with children bobbing for apples is printed on this Tuck postcard from early 20th century published in London, England. (Photo by Transcendental Graphics/Getty Images)

609 سال بعد از میلاد در روز 13 ماه می، پاپ بونیفیس ششم (Pope Boniface IV) پانتئون (Pantheon) در روم را به‌افتخار شهدای مسیحی به آن‌ها اختصاص داد و جشن تمام سربازان کاتولیک در کلیسای غربی برگزار شد.

پاپ گرگوری سوم (Pope Gregory III) این مراسم را گسترش داد و این مراسم علاوه بر سربازان، شامل حال قدیسان نیز گردید و تاریخ برگزاری این مراسم را از 13 می به 1 نوامبر تغییر داد.

در حدود قرن نهم مسیحیت روی سلتیک تأثیر می‌گذارد و مراسم‌های آن‌ها نیز با مراسم سلت ها ترکیب می‌شود و جایگزین مراسم قدیمی سلت می‌شود. در هزار سال بعد از میلاد، 2 نوامبر را به‌عنوان روز ارواح، به‌افتخار مردگان تعیین کردند.

امروزه معتقدند که کلیسا می‌خواست مراسمی را که سلت ها برای مردگان می‌گرفتند، جایگزین کند. روز مردگان شبیه جشن سمهین بود ولی با این تفاوت که دارای آتش‌بازی، نمایش بود و لباس‌های مخصوص باید مشمول یکی از این سه گروه می‌شد: قدیسان، فرشتگان و شیاطین.

نام روز مردگان به‌تدریج تغییر کرد و مناطق مختلف اسم خاصی برای این مراسم داشتند که در آخر این اسم به هالووین تغییر یافت.

🎃🎃 هالووین مبارک 🎃🎃